Aşk dün iki kişilikti demiş şair zamanında
Bizim jenerasyon yanlış anladı be abi
Herkes kendi kişiliğini bıraktı aşkı uğruna
İkinci bir kişiliğe büründü Aşık olmak adına
Yşadık ve bitti her seferinde ikincil benliğimiz
Yalanlara sakladık koruyamadık
Saf duygularla yanaştık yaralandık
Kendimiz olduk inandıramadık
Başkası olduk yaranamadık
Aşkı her zaman tariflere sığdırmaya çalıştık
Duygularımızı sınırlandırdık
Her denememizde yanıldık
Birer çizik attık kalbimizin üzerine
Her çizikte biraz daha fazla döndük kendimize
Aşktan kaçmaya başladık
Aşkı kaçırdık
Sonra aradık rakı şişelerinde
Bazen bir bar taburesi üstünde
Bazense parkta kuytu bir köşede
Yanıldık bulamadık onu aradığımız bir yerde
Belki de hata aşkı arayan kalplerde
Unuttuk aşkın bizi gelip bulacağını günün birinde
Aradık denedik ve yanıldık her kadının bedeninde
İçimizde aramayı unuttuk biz onu
Öldürdük ama böyle mi olmalıydı maktülün sonu ...
